W Soplicowie domownicy i goście udają się na spoczynek. W nocnej rozmowie Tadeusz ujawnia Sędziemu swoją miłość do Zosi i zamiar zaciągnięcia się do wojska polskiego w Księstwie Warszawskim. Sędzia gniewa się, że młodzieniec zaplątał się w sprawach romansowych, więc Tadeusz idzie nad staw, aby przemyśleć swoją sytuację. Ma zobowiązania względem Telimeny, mimo że serce ciągnie do Zosi. Nazwany przez Telimenę kłamcą i podłym człowiekiem nie widzi innej możliwości rozwiązania swoich skomplikowanych problemów sercowych jak tylko przez samobójstwo. Biegnie nad staw z zamiarem utopienia się i w tym momencie zostaje pojmany przez Hrabiego i jego dżokejów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw opinię