Po skończonej bitwie straszliwa burza zalewa drogi i zrywa mosty. Dzięki temu wiadomości o wypadkach nie mogą roznieść się po okolicy. Kapitan Ryków obiecuje dochować tajemnicy, zaś antypolsko nastawiony major Płut znika w tajemniczy sposób za sprawą Klucznika Gerwazego . Podkomorzy przekonuje uczestników walki z Moskalami o konieczności emigrowania do Księstwa Warszawskiego, aby uniknąć represji ze strony zaborcy. Zosia daje Tadeuszowi na drogę obrazek i relikwiarzyk. Telimena czule żegna Hrabiego i wręcza mu wstążkę ze swego gorsu.
Tymczasem ranny ks. Robak czuje nadchodzącą śmierć. Żegna się z Tadeuszem i błogosławi jego związkowi z Zosią. Nie wyjawia mu jednak swego prawdziwego nazwiska. Prosi o księdza i rozmowę z Gerwazym. W przedśmiertnej spowiedzi wyjawia Gerwazemu swoje prawdziwe nazwisko – jest on Jackiem Soplicą. Gerwazy reaguje wybuchem nienawiści, ale nie odmawia wysłuchania tragicznych dziejów umierającego.Czytaj dalej
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw opinię